STANDPLAATS KIEV

Melk kopen

Ik kan niet zonder melk. ‘Dairy Queen’ noemde een Amerikaanse vriend mij ooit vanwege mijn, in zijn ogen overmatige, kaas- en melkconsumptie. Een zekere vorm van zuivelverslaving kan echter een probleem opleveren als je in Kiev bent, geen woord Russisch of Oekraïens spreekt en geen letter Cyrillisch leest.

Vlakbij ons appartement vind ik een kleine kiosk waar ze brood en dranken verkopen. Water is zo gekocht in heldere plastic flessen, melk is een ander verhaal. Ik gok op een wit pak met groene letters. Er zijn ook witte pakken met rode (volle melk?) en bruine belettering (chocolademelk?) die allemaal hetzelfde woord spellen, iets in de trant van kai. Een fris wit pak met een korte naam, melk! Gelukkig gebruiken de Oekraïeners dezelfde symbolen als wij voor nummers. Wanneer de verkoopster de prijs op een briefje krabbelt kan ik afrekenen.

Kaasverkoopsters op de markt.

De volgende ochtend zet ik thee en neem het witte pak uit de koelkast. Ik knip de tuit open, giet de inhoud bij mijn thee maar zie dat ik een gele, doorzichtige vloeistof schenk. Moedeloos steek ik mijn neus in het glas. Appelsap. Een gevoel van reddeloosheid maakt zich van mij meester. Het is duidelijk: als ik hier kom wonen moet ik op Russische les.

posted by Tonkinson @ 14:18