STANDPLAATS KIEV: Russische les

woensdag, maart 15, 2006

Russische les

Ik zit op Russische les. Voorlopig iedere dag vier ‘academische uren,’ dat wil zeggen: drie gewone. Mijn leraar heet Gela. Hij is een talenwonder, spreekt vloeiend Frans, Engels, Russisch, Oekraïens, Georgisch en een aardig woordje Duits, Italiaans en Spaans. Hij heeft een Georgische vader en Oekraïense moeder. Volgens hem kwamen veel Georgiërs in de jaren 70 naar Kiev om een mooie vrouw te trouwen. Georgië was rijk, de mannen charmant en de vrouwen in Kiev wereldberoemd om hun schoonheid, wat volgens mij wel terecht is.

Georgische mannen zijn “de Italianen van de voormalige Sovjet Unie,” aldus mijn leraar, die zichzelf ook als Georgiër beschouwd. Hij raakt in vervoering als ik het woordje nje uitspreek, bepaalde onderdelen van mijn Russische uitspraak schijnen charmant te klinken. Gela ziet eruit als een Fransman. Klein, donker, hippe bril, zwarte coltrui, spijkerboek en Italiaanse schoenen. Als leraar is hij streng en veeleisend. Hij gaat snel door de stof heen en doet niet aan pauzes tijdens zijn lessen. Wel is hij daarbuiten erg behulpzaam bij praktische zaken zoals het kopen van een lokale telefoonkaart of een abonnement op de metro.

Na drie dagen privéles is er een student bijgekomen. Hij heet Greg en komt uit New Orleans. Vanwege orkaan Katrina heeft hij geen huis of werk meer, daarom zit Greg op kosten van zijn verzekering in Kiev te wachten tot zijn huis herbouwd is. Hij heeft tijdens zijn verblijf in Kiev de permanente diensten van een taxichauffeur ingehuurd voor ongeveer 300 dollar per maand. Deze man haalt op verzoek ook telefoonkaarten, espresso’s en pakjes kauwgom voor witte tanden tijdens onze lessen.

Greg is op z’n mildst gezegd een vreemd sujet. Zijn gezicht ziet eruit alsof hij flink wat plastische chirurgie heeft ondergaan. Een strak getrokken voorhoofd, verkleinde neus en gezwollen lippen die lijken te zijn ingespoten met siliconen. Greg draagt slangeleren cowboylaarzen met hoge hakken en strakke, verschoten t-shirts. Ik schat dat hij halverwege de vijftig is. Hij is balletdanser én arts met eigen praktijk. Ook heeft Greg ‘airline pilot vision,’ een term die hij te pas en te onpas laat vallen tijdens de les, bijvoorbeeld als we kibbelen of iets paars is of donkerblauw in verband met de Russische kleurenleer.

Ook al zit mijn medestudent tijdens de les voortdurend met smakkende geluiden beef jerky te verorberen, heeft hij het concentratievermogen van een chihuahua en stelt hij veel onzinnige vragen aan onze leraar Russisch, toch mag ik hem wel. Bovendien is hij een gouden vangst in het kader van mijn snode plan om iets te gaan schrijven over mannen die naar Kiev komen op zoek naar een vrouw. De hoofdzaak van zijn verblijf in Kiev is namelijk zijn liefdesqueeste. 'I'm done with American women,' heeft hij mij al toevertrouwd. Daarom heeft hij zich ingeschreven bij een Oekraiëns huwelijksbureau. Sinds een week of twee heeft hij naar eigen zeggen een vriendinnetje die hem voortdurend sms’t. Onder meer met bestellingen voor een bepaald merk mobiele telefoon. Vooralsnog ben ik verbaasd over zijn authentiek aandoende hunkering naar liefde. Hij doet erg zijn best om de taal te leren zodat hij beter met zijn vriendin kan praten. Ook heeft hij aan onze leraar Russisch bekend dat hij nog wacht op de eerste tongzoen. Zij is 26.