dinsdag, mei 16, 2006

Dansen

Op een winterse middag in maart liepen we er voor het eerst tegenaan. De dansende oudjes van Hydropark, een park op een van de eilanden in de Dniepr. Hydropark werd, naar ik schat, in de jaren vijftig aangelegd ter vermaak van het stadsvolk. Er zijn draaimolens, schiettenten, tafeltennistafels, en mannen die shasliks voor je grillen. Je gaat er met de metro heen, koopt bij een baboesjka voor 10 cent een zakje semetsjka’s (zonnebloemzaden) en loopt al knagend het park in.

Zo’n tweehonderd meter vanaf het metrostation ligt een betonnen plein met prieeltje. Uit verborgen luidsprekers schallen oude foxtrots en nieuwe smartlappen. Het plein staat in het weekend en op feestdagen vol met oude mensen. Ze hebben hun spullen in een plastic zak aan een tak in een boom gehangen en ze dansen. In een krant las ik dat het veelal oorlogsveteranen zijn. De vrouwen zijn duidelijk in de meerderheid. Die dansen dan ook met elkaar, bij gebrek aan een man. Zomer en winter, in dikke jassen en mutsen met hun kleine lichtvoetige beentjes eronder of in hun mooiste pak of zomerjurk, zoals op 1 mei, toen onze vriend Thomas uit Nederland over was met een uitstekende videocamera in zijn kielzog. Hij maakte er een mooi filmpje van dat niet meer te zien is helaas, van zijn site gehaald.

Creative Commons License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivs 2.5 Netherlands License.