maandag, juli 24, 2006

Feest

Er was een Italiaan die in Los Angeles opgroeide, een Canadese die kon zingen en op Emmy Lou Harris leek, er waren acht dorpsleraren, vier yuppen uit Kiev, een Amerikaanse uit Mexico en twee Nederlanders. Er was een beamer, een computer met zelfgemaakte films van twee continenten, twee vooroorlogse geluidsboxen, een accordeon, een ukelele, twee drumstokken en een oude kartonnen doos die goed geluid gaf.

De muggen hadden feest op onze armen en wij aan de lange houten tafel voor het huisje van wijlen Baba Christa, waar tijdelijk een Amerikaanse filmmaakster woont met haar chihuahua, haar hele lichaam bedekt met de tentakels van een levensgrote getatoeëerde octopus—omdat ze er zo naar verlangde te worden vastgehouden. Op tafel stonden vijf liter wodka en zeker twintig liter bier. Drie enorme gemarineerde vissen, een houtvuur, versgeoogste aardappels en een wastobbe vol groene sla uit de tuin.

Toen het donker was keken we films op de witgekalkte muur van Baba Christa’s varkensstal. Sommige mensen maakten muziek. We proostten op honderdéén dingen waaronder de liefde waar je volgens de lokale traditie alleen of drie, of zeven of eenentwintig keer op mag proosten. Onze grote Oekraïense bouwvakker en boezemvriend Ruslan rookte voor het eerst in zijn leven iets anders dan tabak en lag de rest van de avond in coma op de voorbank van zijn Lada. Ik sliep met mijn lief in Ruslan’s keuken op een slaapbank van Oost-Europese topkwaliteit. De volgende dag had niemand een kater.

Creative Commons License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivs 2.5 Netherlands License.