STANDPLAATS KIEV: Ibiza party

maandag, juli 30, 2007

Ibiza party

In het afgelopen weekend heb ik met wat Nederlandse kennissen van vorig jaar weer eens kunnen proeven aan het goede Nederlandse expatleven in Kiev. Na het diner in een Frans restaurant reden we in een SUV mét chauffeur, naar een Ibiza Party. Het feest was georganiseerd in een strandclub gelegen op een van de feesteilanden middenin de de Dniepr, de brede rivier die dwars door Kiev stroomt. De club heeft een decor dat doet denken aan Miami Vice: witte banken, grote dansvloer geflankeerd door twee blauwe zwembaden waar ieder moment (half)naakte meiden in kunnen springen.

Het vermaak in de feesttent bestond uit een 21e eeuwse versie van Penny de Jager's Showballet. Daarna volgde een bikinishow die meer weg had van een lingeriepresentatie omdat er ook veel kant en gordels aan te pas kwamen. De modellen waren prachtige jonge vrouwen die als hoogbenige, pasgeboren hertjes voortwankelden op veel te hoge en dunne hakken. Enigzins onttoverend waren de niet altijd even goed verborgen inlegkruisjes die ieder model in haar broekje droeg. De setjes moesten na de show waarschijnlijk weer terug naar de winkel om verkocht te worden.

Eenmaal in de club groeide de groep Nederlandse expats gestaag. Er werden rondjes gegeven en men dronk wodka als een Hollandse kopstoot: met een biertje erbij. Zonder zure augurken en vette hapjes vind ik wodka toch meer lijken op een middel tegen jeugdpuistjes. Bovendien loop je zo een veel groter risico op een kater en/of braken en met dat laatste dreigde een stomdronken Brabantse ondernemer al snel.

Aan de Nederlandse tafel in de Ibiza-club waren de mannen in de meerderheid. Oekraïne voor ondernemers heeft toch nog wel die cowboysfeer, het wilde oosten. Het waren stuk voor stuk zakenlieden of ingenieur-types werkzaam bij oliemaatschappijen of in de software. Type student uit Enschede of Delft, met andere woorden: geen knapperds.

Toch hebben deze mannen hier in Kiev geen gebrek aan belangstelling van de knapste en meest sexy meisjes die al op 50 meter afstand kunnen ruiken dat het een buitenlander betreft. De mannen hadden allemaal iets glunderends over zich, zoals ze stonden te draaien en genieten van de aandacht. Toch maakte de bravoure opeens weer plaats voor schuchterheid toen de avond ten einde liep. Misschien kwam het door de kopstoten of misschien wel door de opmerkzame blikken van het handjevol Nederlandse vrouwen die samenschoolden in een hoek van de diepe, witlederen bank. 'Onze jongens' waren dronken en moe. Ze gingen stuk voor stuk alleen naar huis.